Słowa Ewangelii według świętego Jana (J 20, 1-9)

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO – 31.03.2024r.

VI NIEDZIELA WIELKANOCNA 21.05.2017 r.

Co to znaczy: „bo ja żyję i wy żyć będziecie?” Dlaczego mówi, iż obecnie żyje, a oni w przyszłości żyć będą? „W on dzień – mówi – poznacie, że ja jestem w Ojcu moim, wy we mnie, a ja w was”. Czyż nie o tym dniu, o którym mówi: „I wy żyć będziecie” jest tu właśnie mowa? W owym więc dniu, kiedy żyć będziemy tym życiem, które śmierć pochłonie, poznamy, że On jest w Ojcu, a my w Nim, a On w nas; wówczas dopiero dopełni się w całości to, co już teraz przez Niego się rozpoczęło, że On jest w nas, a my w Nim.

Św. Augustyn (+430)