Słowa Ewangelii według świętego Marka (Mk 6, 30-34)
Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu.
Odpłynęli więc łodzią na pustkowie, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich wyprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.
Tak w czasie Jego śmierci jak i w okresie narodzenia dzieci brały udział w wieńcu Jego cierpień. Jan, jeszcze dziecko, gdy Go spotkał, rozradował się w łonie swej matki, dzieci wydano na śmierć po Jego narodzeniu, były jakby winem Jego uczty zaślubin. I to właśnie dzieci zwiastowały Jego chwałę, gdy nadszedł czas męki. Gdy się narodził – zadrżała Jerozolima, lękała się także w dniu, w którym do niej wkroczył.
Św. Efrem (+373)
Copyright © 1540-2024 Parafia Rzymskokatolicka p. w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Pustelniku
Wszystkie prawa zastrzeżone.
