Słowa Ewangelii według świętego Jana (J 20, 1-9)
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.
Wolno nam było rozumieć, że w każdym biedaku jest Chrystus łaknący, którego się nakarmiło; spragniony, którego się napoiło; wędrowiec, którego przyjęło się pod dach; nagi, którego się przyodziało; chory, którego się odwiedziło; więzień, zamknięty w więzieniu, którego się pocieszyło naszą rozmową. Ale, że chociażby przez jedno z tych, Chrystus na wieki zamieszka w każdym z nas, takiej nagrody nawet spodziewać się nie mogliśmy.
Św. Hieronim (+419)
Copyright © 1540-2024 Parafia Rzymskokatolicka p. w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Pustelniku
Wszystkie prawa zastrzeżone.
