Dobry i łaskawy Pan i nauczyciel nie strzegł dla siebie zazdrośnie swej mocy, ale dał ją uczniom i tak jak On leczył wszelką chorobę i niemoc, tak też i Apostołom swoim dał moc, aby leczyli wszelką chorobę i wszelką niemoc. Lecz istnieje wielka różnica między posiadaniem, mocą dawania i przyjmowaniem. On, cokolwiek czyni, czyni swoją mocą, oni natomiast, gdy działają, wyznają swoją słabość a zarazem moc Pańską, gdy mówią: „W imię Jezusa powstań i chodź”.

Św. Beda Wielebny (+735)