Te dwie rzeczy poznaliśmy: urodzić się i umrzeć; w te dwie rzeczy obfituje nasza kraina. Krainą naszą ziemia, Jego krainą i aniołów – niebo. Przyszedł więc Pan nasz do naszej krainy z innej, do krainy śmierci z krainy życia, do krainy znojów z krainy szczęścia. Przyszedł niosąc nam swoje dobra i cierpliwie znosząc nasze biedy. Dobra swoje niósł skrycie, biedę naszą znosił otwarcie. Objawił się jako człowiek, ukrywał jako Bóg; ukazał słabość, ukrył majestat; objawiło się ciało, ukryło Słowo. Cierpiało ciało. Gdzie było Słowo, gdy ciało cierpiało? Słowo nie milczało, bo uczyło nas cierpliwości. Oto zmartwychwstał Chrystus trzeciego dnia!

Św. Augustyn (+430)