Spośród zaś wielu okazów pokuszeń w powodzeniu życiowym za przykład może nam posłużyć bogacz, o którym właśnie czytaliśmy. Posiadał on jedne bogactwa, a drugich się spodziewał. Łaskawy Bóg nie potępił go zaraz z początku za niewdzięczny charakter, lecz do istniejących bogactw dodawał mu wciąż nowe, aby spróbować, czy można go raz nasycić i obudzić w jego duszy poczucie solidarności i łagodności. … Spuszczał deszcz na ziemię uprawianą chciwymi rękami,…

Widzisz bowiem, że ten, który o północy udał się do przyjaciela i prosił go o trzy chleby i ponawiał swoją prośbę, nie został zawiedziony. … Jeśli zatem kochasz Pana Boga twego, to nie tylko sobie, ale i innym możesz pomóc. Bo któż jest większym przyjacielem naszym niż Ten, który za nas Ciało Swe wydał? Św. Ambroży (+397)

Pan nie zganił Marty, która pełniła dobrą służbę, ale nad nią postawiono Marię, ponieważ lepszą cząstkę wybrała; bo Jezus jest bogaty w dary i hojnie je rozdaje. A przeto mądrzejszy jest ten, kto ujrzawszy Pana, wybrał to, co najważniejsze. Św. Ambroży (+397)

Nie godzi się przeto, by ci, których Bóg pierwej umiłował i którym dał istnienie, uważali cośkolwiek za ważniejsze i droższe od Niego, bo przecież za największe dary mogą tylko skromnie się odwdzięczyć. Nie zdoła człowiek wymyślić nic innego, co by oddał w zamian Bogu doskonałemu, który niczego od nas nie potrzebuje, a miłując Ojca sami zdobywamy siłę i moc nieśmiertelności. Im kto bowiem więcej Boga miłuje, tym głębiej wnika w Boga. Klemens…

Lecz posłuchajcie najdrożsi bracia i pomyślcie, co powiedziano: „ Proście tedy Pana żniwa, aby posłał robotników na swoje żniwo”. Proście więc za nas, abyśmy godnie dla was pracowali, aby język w upomnieniu nie drętwiał, abyśmy przyjąwszy obowiązek nauczania nie odpowiadali przed sprawiedliwym Sędzią za nasze milczenie. Św. Grzegorz Wielki (+604)

Z dzisiejszej Ewangelii wyciągnijmy konkretną naukę. Wiara nasza powinna być ostrożna co do udzielania komuś mieszkania, abyśmy otwierając wnętrze naszego serca nie wpadli nieopatrznie w czyjąś marną, okrutną niewiarę. Św. Ambroży (+397)

„Ty jesteś Piotr – Opoka”. Dokładaj wszelkich starań, abyś i ty stał się opoką. Szukaj tej opoki nie poza sobą, lecz w sobie. Twą opoką moc działania, duch twój jest opoką twoją. Niech na tej opoce zostanie wzniesiony twój dom, aby go nie zdołały obalić żadne burze duchowej niegodziwości. Wiara jest twoją opoką, a jej fundamentem wiara Kościoła. Jeśli staniesz się opoką, będziesz w Kościele,…

Wydaje mi się, że może nawet przez przybycie Jezusa i przez Jego wcielenie nie nauczyliśmy się jeszcze wszystkiego i nie poznaliśmy całej prawdy. Potrzebujemy jeszcze kogoś innego, kto nam otworzy prawdę i objawi wszystko… Dlatego Jezus mówi w Ewangelii: „Przyjdzie Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, i który z Mojego otrzyma – On wam wszystko pokaże”. Widzisz więc, że Jezus mówi do swoich uczniów, że jeszcze nie mogą słuchać, dopóki nie przyjdzie…

Jeślibyś w nocy zabrał z pokoju światło, twoje oczy stałyby się ślepymi, opuściła by cię moc, nie do rozpoznania byłoby to, co ma wartość, a złoto czy żelazo deptałbyś przez niewiedzę jednako. Podobnie rzecz ma się w porządku rozumu: bez Ducha Św. nie można prowadzić życia zgodnego z prawem. Bez Ducha Św. jednako potraktujesz dobro i zło. Św. Bazyli Wielki (+ 379)

Przez cały więc ten czas, jaki upłynął od Zmartwychwstania Pana do Jego Wniebowstąpienia, Opatrzność Boża troszczyła się o to, aby swoich pouczyć, aby uczynić oczywistym i wyryć w ich sercach to przeświadczenie, że Pan nasz Jezus Chrystus naprawdę zmartwychwstał, On który prawdziwie stał się człowiekiem, prawdziwie cierpiał i prawdziwie umarł. W ten sposób błogosławionych apostołów i wszystkich uczniów, tych tak strwożonych Jego śmiercią na krzyżu i powątpiewających…