Prawda Ewangelii jest bowiem najbardziej nieznaczna ze wszystkich nauk. Najpierw bowiem, gdy głosi Boga – Człowieka, Chrystusa zmarłego i zgorszenie krzyża, nie wydaje się mieć nawet pozorów prawdopodobieństwa. Porównaj taką naukę z tą, którą głoszą filozofowie, z ich księgami, ze wspaniałością wykładu, z kompozycją mów, a zobaczysz wtedy, o ile jest mniejsze nasienie przepowiadania Ewangelii od wszelkich innych nasion. Ale gdy one wzrosną, nie okazują nic porywającego, nic żywego, nic życiodajnego, całe są przegniłe i rozmiękłe… nasze natomiast przepowiadanie, które na początku wydało się nieznaczne, gdy zostanie zasiane … nie wzrasta w zioło, ale rozwija się w drzewo…
W okresie wakacji wybraliśmy się na „Szlak Papieski”. Naszą wędrówkę rozpoczęliśmy od podkrakowskiego Tyńca. Św. Jan Paweł II, będąc jeszcze metropolitą krakowskim, bardzo lubił przyjeżdżać do Tyńca na śpiewane po łacinie chorałem gregoriańskim – niedzielne nieszpory. Zwiedziliśmy kompleks zakonny, podziwiając też wspaniałe widoki ze szczytu dziedzińca.
Opactwo, usytuowane na wapiennym Wzgórzu Klasztornym nad Wisłą, ufundował najprawdopodobniej Kazimierz I Odnowiciel w 1044 r. Działo się to po kryzysie młodego państwa, wywołanym pogańskim buntem i czeskim najazdem. Benedyktyni mieli wspierać odbudowę państwa i Kościoła. Pierwszym opatem został Aaron. Część badaczy uważa natomiast, że opactwo tynieckie dla benedyktynów obecnych wcześniej w Krakowie ufundował dopiero syn Kazimierza Odnowiciela, Bolesław II Szczodry.
W II połowie XI w. powstał zespół romańskich budowli – trójnawowa bazylika oraz zabudowania klasztorne. W XIV wieku opactwo uległo znacznemu zniszczeniu w wyniku ataku Czechów oraz Tatarów. W kolejnych wiekach następowały kilkakrotne przebudowy całego kompleksu, najpierw na styl gotycki w XV w., a następnie na barok i rokoko. Opactwo zostało zniszczone przez wojny w XVII wieku, lecz wkrótce znowu odbudowane i powiększone (m.in. o bibliotekę). Kolejne zniszczenie dotknęło zabudowania klasztorne w związku z zamienieniem ich na twierdzę konfederatów barskich. Mocą zawartego ze Stolicą Apostolską konkordatu wschowskiego w 1737 roku królowie Polski mieli prawo mianowania tynieckich opatów komendatoryjnych.
Odbudowy dokonał opat Florian Amand Janowski. W 1816 r. opactwo zostało zlikwidowane. W roku 1821 kościół został siedzibą biskupstwa tynieckiego z biskupem Grzegorzem Tomaszem Zieglerem na czele. Diecezję tę w roku 1826 przeniesiono do Tarnowa. Po okresie dziewiętnastowiecznego zaniedbania tyniecki kościół został odzyskany dla diecezji i odnowiony przez kardynała Jana Puzynę.
Mnisi, dzięki inicjatywie belgijskiego benedyktyna Karola van Oosta, powrócili do Tyńca po 123 latach 30 lipca 1939, a od 1947 r. odbudowywali podniszczony kompleks. W 1968 r. przywrócono opactwo.
19 sierpnia 2002 r. opactwo w Tyńcu odwiedził papież Jan Paweł II.
Po zwiedzeniu Tyńca udaliśmy się na nocleg. Następnego dnia, wyruszyliśmy do Myślenic. Po przepakowaniu bagażu wyruszyliśmy w drogę na szlak. Dość szybko pogoda się popsuła, zaczął padać deszcz a niektórzy z nas przeżyli pierwszą burzę w górach. Co prawda, nie były wysokie, a pioruny waliły ostro. Szlak rozmiękł do cna. Mokrzy, brudni, ubłoceni doszliśmy przed wieczorem do schroniska. Tu nie padało, była ciepła woda i ciepłe jedzenie.
Schronisko Kudłacze okazało się być bardzo przytulnym miejscem. Było ciepło i sucho. Można było wysuszyć mokre ciuchy. Po kolacji poszliśmy spać. W nocy lał deszcz natomiast ranek był słoneczny i ciepły. Po śniadaniu wyruszyliśmy do Myślenic. Tam mieliśmy następny nocleg. Rano, po śniadaniu ruszyliśmy do Kalwarii Zebrzydowskiej.
Po śniadaniu w Myślenicach, wyszliśmy do Kalwarii Zebrzydowskiej. Pogoda jeszcze dopisywała ale znów zbierały się chmury.
Późnym popołudniem dotarliśmy do Kalwarii.
Po porannej Mszy Św. w kaplicy MB Kalwaryjskiej i po śniadaniu, postanowiliśmy wyruszyć do Lanckorony. Przepiękne miasteczko (obecnie bez praw miejskich) było nazywane Perłą Galicji. Warto było tam się wybrać. Bardzo ładna, widokowa trasa i Lanckorona z duszą i klimatem, wynagrodziły wiatr i zbierające się chmury.
Po powrocie zaczęło padać. Po kolacji poszliśmy spać. Rano, po Mszy Św. i po śniadaniu, obejrzeliśmy wystawę „Św. Jan Paweł II i młodzież”. Później zwiedzaliśmy klasztor i poszliśmy na dróżki.
Następnego dnia wyruszyliśmy do Wadowic. Tu urodził się przyszły Wielki Papież. Zwiedziliśmy Bazylikę, byliśmy w muzeum w domu rodzinnym Św. Jana Pawła II. Później zwiedzaliśmy Wadowice. Byliśmy przy gmachu gimnazjum, które kończył Św. Jan Paweł II i w sanktuarium Karmelitów. Późnym popołudniem wracaliśmy do domu.
Starczyło jeszcze trochę czasu na Papieskie Kremówki, kawę i już trzeba było wyjeżdżać z Wadowic i wracać do domu.
1. Dziś porządek Mszy Św. jak w każdą niedzielę. Wieczorna Msza Św. o godz. 18.00.
2. W piątek po Mszy Św. wieczornej wystawienie Najświętszego Sakramentu i Koronka do Miłosierdzia Bożego. Do wspólnej modlitwy serdecznie zapraszam.
3. W sobotę przypada święto Św. Marii Magdaleny. Do udziału we Mszy Św. i wspólnej modlitwy serdecznie zapraszam.
4. Bardzo serdecznie pragnę podziękować wszystkim ofiarodawcom za życzliwą pomoc i ofiary na zakup relikwiarzy, obrazu Św. Siostry Faustyny i sprowadzenie relikwii Św. Św. Faustyny i Jana Pawła II. Bóg zapłać za życzliwą pamięć.
5. Przy wyjściu z kościoła jest do nabycia prasa katolicka.
Siewca jest jedyny w swoim rodzaju, bo rozsiał ziarno w sposób równy, bez względu na osoby, ale każda ziemia wykazała swą miłość przez swoje owoce. Pan pokazał w ten sposób swoimi słowami, że Jego Ewangelia nie usprawiedliwia przemocy bez zgody wolności; jałowe uszy, których nie pozbawił ziarna świętych słów są tego dowodem.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza (Mt 13, 1-23)
Tego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami:
„Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny.
Kto ma uszy, niechaj słucha”.
Przystąpili do Niego uczniowie i zapytali: „Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?”
On im odpowiedział: „Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza:
«Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie zrozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił».
Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę powiadani wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli.
Wy zatem posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze.
Posiane na miejsca skaliste oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia, lecz jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje.
Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.
Posiane w końcu na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny”.
1. Dziś porządek Mszy Św. jak w każdą niedzielę. Wieczorna Msza Św. o godz. 18.00.
2. We wtorek przypada święto Św. Benedykta, patrona zjednoczonej Europy. Do udziału we Mszy Św. i wspólnej modlitwy serdecznie zapraszam.
3. W najbliższy piątek przypada dzień imienin naszego Pasterza Diecezji, ks. Arcybiskupa Henryka Hosera. Pamiętajmy o Nim w naszych codziennych modlitwach.
4. W piątek po Mszy Św. wieczornej wystawienie Najświętszego Sakramentu i Koronka do Miłosierdzia Bożego. Do wspólnej modlitwy serdecznie zapraszam.
5. Przy wyjściu z kościoła jest do nabycia prasa katolicka.
„Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a ja was pokrzepię”. Nie ten i ów, ale wszyscy obarczeni troskami, utrapieniami i grzechami. „Pójdźcie” – nie abym żądał od was rachunku, ale abym wam grzechy odpuścił. „A Ja was pokrzepię”. Nie powiedział „zbawię” ale to, co jest o wiele więcej: „dam wam pełny pokój”.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza (Mt 11, 25-30)
W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.
Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie».
1. Dziś porządek Mszy Św. jak w każdą niedzielę. Wieczorna Msza Św. o godz. 18.00.
2. Z racji I Niedzieli Miesiąca, po Mszy Św. o godz. 9.00 nabożeństwo adoracyjne i procesja Eucharystyczna. Zapraszam bardzo serdecznie ministrantów, sypaczki, bielanki, Panie i Panów z Żywego Różańca, Panów z asysty kościelnej, strażaków.
3. Jutro przypada święto Św. Tomasza Apostoła. Do udziału we Mszy Św. i wspólnej modlitwy serdecznie zapraszam.
4. W piątek przeżywać będziemy I Piątek Miesiąca. Spowiedź od godz. 16.15. Po Mszy Św. wieczornej wystawienie Najświętszego Sakramentu i Koronka do Miłosierdzia Bożego. Do wspólnej modlitwy serdecznie zapraszam.
5. Przy wyjściu z kościoła jest do nabycia prasa katolicka.
Złożyć Bogu w ofierze syna, córkę, zwierzęta, bogactwa roli – wszystko są to rzeczy zupełnie zewnętrzne. Złożyć Bogu siebie w ofierze i podobać się Mu nie przez zasługi jakiegoś innego bytu, ale przez własne – to przekracza w swej wielkości i wzniosłości wszelkie inne ślubowanie i kto tak postępuje, jest naśladowcą Chrystusa.
