Słowa Ewangelii według świętego Jana (J 20, 1-9)

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Słowo na tydzień


Po przyjściu antychrysta szalone uciechy spotęgują się w ludziach bezbożnych i wątpiących o własnym zbawieniu. …Dlatego mówi im, aby czuwali, aby zawsze byli w pogotowiu; …Gdyby wielu wiedziało, kiedy umrą, wtedy z pewnością ze względu na tę godzinę okazywaliby się gorliwymi. Aby więc nie dbali jedynie o ów dzień, nie objawia ani owego dnia wspólnego, ani dnia śmierci każdego, chcąc, aby zawsze Go oczekiwali, aby zawsze byli gorliwymi. Dlatego także koniec życia każdego niewiadomym uczynił.

Św. Jan Chryzostom (+407)

Żaden król nie zniósłby tego, aby łotra lub któregoś z niewolników obok siebie posadzić i tak wprowadzić do miasta, to jednak Chrystus tak postąpił: wkraczając do świętej ojczyzny wprowadza z sobą łotra, nie depcząc przez to raju, ani go nie hańbiąc stopami łotra, lecz raczej zaszczycając raj. Zaszczyt to bowiem dla raju mieć takiego Pana, który nawet łotra może uczynić godnym rajskich szczęśliwości.

Św. Jan Chryzostom (+407)

… Wszystko bowiem co otrzymaliśmy dla utrzymania życia, obracamy na popełnianie grzechów. Jednak to wszystko, co poniżamy korzystając z tego niegodziwie, potem zemści się na nas… Słusznie więc wszystkie (dobra) wspólnie nas karzą, ponieważ wszystkie razem źle użyte służyły naszym występkom …

Św. Grzegorz Wielki (+604)

Ziarno padłszy w ziemię obumiera, rozkłada się i staje się już nie do użytku. Ale ponieważ się zepsuło, zbudzi się znowu i zazielenieje. Małe było, gdy padło w ziemię, będzie wspaniałe, gdy wstanie. Dla nas została stworzona pszenica i inne zboża. Jeśli to, co dla nas zostało stworzone, obumarłszy znów ożyje, czyż my, dla których powstało wszelkie zboże, nie zbudzimy się po śmierci?

Św. Cyryl Jerozolimski (+386)

… to nie będąc zaproszony, sam się zaprasza, wiedział bowiem, iż ten, który Go ugości, będzie sowicie wynagrodzony i choć nie słyszał zapraszającego głosu z jego ust, usłyszał głos jego pragnienia…

Św. Ambroży (+ 397)

„Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? A gdzie jest dziewięciu?” Pamiętacie, jak sądzę, że są to słowa Zbawcy ganiącego niewdzięczność owych dziewięciu. … Spotykamy wielu, którzy i dziś dość natrętnie proszą o to, czego im brakuje, lecz zaiste niewielu znamy takich, których by można zobaczyć dziękujących za otrzymane dobrodziejstwa. Nie należy ganić natarczywej prośby, lecz niewdzięczność proszącego zupełnie odejmuje skuteczność prośbie.

Św. Bernard z Clairvaux (+ 1153)

Copyright © 1540-2024 Parafia Rzymskokatolicka p. w.  św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Pustelniku
Wszystkie prawa zastrzeżone.

Skip to content